Dystrybucja posilków w szpitalach – tace czy termosy?

1. Dystrybucja w systemie tacowym jest zdecydowanie bardziej nowoczesną formą, pozwalającą poczuć Pacjentowi, że jest traktowany indywidualnie.

• Wymaga dostosowania infrastruktury szpitala w zakresie usunięcia spadków i pochyłości podłogi, przekraczających 5%, usunięcia różnego rodzaju progów i przeszkód w postaci różnic poziomów, a także zapewnienia sprawnie działających wind, dojeżdżających na wszystkie poziomy dystrybucji posiłków.
• System tacowy wymaga również zaopatrzenia łóżka pacjenta w składane stoliki, na których pacjenci leżący będą mogli zjeść posiłek. Jeśli takich stolików nie ma, osoba dystrybuująca posiłki jest zmuszona postawić tacę na ciele pacjenta, gdyż rozmiar tacy nie pozwala na umieszczenie jej na przyłóżkowej szafce. Oczywiście tego typu problem dla pacjentów leżących, a zatem zwykle bardzo słabych, którzy przeszli różnego rodzaju operacje jest rzeczą naprawdę poważną.
• Przy braku zaopatrzenia łóżka w składane stoliki, system tacowy sprawdza się zatem jako system przewidziany raczej dla pacjentów chodzących i sprawnych fizycznie, przynajmniej w obrębie kończyn górnych.
• Z naszych doświadczeń wynika, że system tacowy nie jest również dobrym rozwiązaniem na oddziałach dziecięcych. Duża taca typu Menu Mobil waży z pełnym wyposażeniem około 5 kilogramów, zawiera kilka pojemników, przykrytych przykrywkami, które dość trudno się zdejmuje, gdyż bardzo ściśle przylegają, aby nie było problemów w transporcie. Może to sprawiać małym pacjentom trochę kłopotów, zwłaszcza, że temperatura na przykład zupy, po otwarciu tacy i przykrywki miseczki wynosi około 80 stopni. Wydaje się, że w przypadku sytemu tacowego konieczna będzie pomoc pani kuchenkowej przy otwieraniu każdej tacy. Nasze doświadczenia uczą, że na oddziałach dziecięcych najlepiej sprawdza się system bemarowy, bezpośredniej dystrybucji talerza do dziecka, zwłaszcza, że dzieci najlepiej same weryfikują, czy będą na przykład w ogóle jadły zupę mleczną, czy dajmy na to zupę szczawiową.
• System tacowy jest systemem indywidualnym, który jest bardzo dobrze przyjmowany przez Pacjentów i odbierany jako podnoszenie jakości usług całego szpitala. Jest to system, w którym lepiej niż w systemie bemarowym utrzymywana jest prawidłowa temperatura indywidualnych posiłków. Jest również większa estetyka podania.
• Niestety, w związku z faktem, iż w systemie tacowym serwowane są jednocześnie wszystkie komponenty posiłku, zdarza się, iż pacjenci, którzy są uwrażliwieni węchowo, zwłaszcza pacjenci oddziałów onkologicznych oraz ginekologicznych są niezadowoleni z mieszaniny zapachów, jaka wydobywa się z talerza po otwarciu pokrywek. Nasze dotychczasowe doświadczenia mówią, że również na tych oddziałach lepiej sprawdza się system bemarowy.
• Jeśli chodzi o organizację pracy - system tacowy wymaga zatrudnienia większej ilości osób do konfekcjonowania posiłków przy taśmie dystrybucyjnej. Jednakowoż zmniejsza ilość osób, bezpośrednio zaangażowanych w dystrybucję tac z wózków do pacjenta.

2. System bemarowy lub termosowy

Jest to aktualnie najczęściej stosowany w Polsce system dystrybucji posiłków. Głównym powodem takiego stanu rzeczy są przede wszystkim uwarunkowania infrastrukturalne polskich szpitali.

Wprowadzając system bemarowy, równocześnie często tworzona jest w szpitalu centralna zmywalnia. Plusem tego rozwiązania jest możliwość rezygnacji z dotychczasowych funkcji kuchenek oddziałowych, przeznaczając je na inne potrzeby.

W tym systemie posiłki serwowane są bezpośrednio w obecności pacjentów. Zminimalizowany jest też problem mieszania się zapachów. Pacjenci mogą samodzielnie akceptować poszczególne składniki posiłku, mają też możliwość wpływu na wielkość i gramaturę (przykładowo kobiety życzą sobie tylko jedną ?kulkę? dodatku skrobiowego, mężczyźni mogą prosić o dodatkową porcję; podobnie można w ramach oddziału serwować zróżnicowane wagowo posiłki dla młodszych i starszych dzieci).

Minusem tego systemu jest problem braku rozdzielności dań gorących i zimnych, gdyż transportowane w bemarze grzewczym komponenty zimne, takie jak na przykład masło lub sałata mogą tracić swoje walory smakowe i estetyczne. W systemie osobnych termosów można oczywiście oddzielić posiłki ciepłe od zimnych, ale to z kolei multiplikuje ilość termosów dedykowanych danemu oddziałowi, dodatkowo obciąża wózek transportowy i sprawia problemy logistyczne, nie wspominając już o zwiększeniu nakładów na mycie i dezynfekcję.

Jednocześnie w systemie termosowym może pojawić problem temperatury, zwłaszcza na dużych oddziałach, gdzie dystrybucja posiłków trwa około pół godziny.

Czasami również estetyka podawanych posiłków pozostawiać może nieco do życzenia, ze względu na trudne warunki konfekcjonowania posiłków.

Jest to system "kontaktu" z pacjentem, gdzie istnieje potrzeba zatrudnienia ludzi, umiejących nawiązywać bezpośredni kontakt z pacjentem, osób które potrafią podawać posiłki zawsze z uśmiechem i takich, które umieją sobie radzić w trudnych sytuacjach.

Przy zastosowaniu takiego systemu nasza firma, zatrudniając pracowników dystrybucji kładzie ogromny nacisk na szkolenia z zakresu obsługi klienta.